از قدیم که یادم میاد کلا آدم خونگرمی بودم. با همه سریع ارتباط برقرار میکردم و میکنم. زود دوست میشم با آدما. سعی میکنم از خودم بدونم شون. از کمک کردن های بدون توقع گرفته تا خوشحالی و ناراحتی با شادی و غم شون. نمیخوام بگم همشون ولی درصد زیادی تا زمانی باهات خوبن که …

سلام معمولا شبها که از سرکار بر میگردم از چهارراه پارک وی تا سر نیایش پیاده میرم. بعضی وقتام تا میدون ونک پیاده میرم. اگه مثل خیلی ها بگید چرا؟! جوابش اینه که توی کل تهران من عاشق خیابون ولیعصر هستم ؛ ینی به نظرم هیچ نقطه ای از تهران مثل خیابون ولیعصر نیست. معمولا …

آدمهای هم فرکانس همدیگه رو پیدا میکنند حتی از فاصله های دور ؛ از انتهای افق های دور و نزدیک ؛ انگار آنها باید در یک مدار باشند تا یک روز و یک جا با هم برخورد کنند. آنوقت میشوند همدم ؛ میشوند دوست ؛ میشوند رفیق. حرف هایشان می شود آرامش نباشنددلتنگ هم می …

فهمیده ام که معمولی بودن شجاعت میخواهد آدم اگر یاد بگیرد معمولی باشد نه نقاشی را میگذارد کنار؛ نه دماغش اگر معمولی است را عمل میکند؛ نه غصه میخورد که ماشینش معمولی است؛ نه حق غذا خوردن در یک سری از رستوران های معمولی را از خودش میگیرد؛ نه حق لبخند زدن به یک سری …

ما در دنیایی زندگی میکنیم که وقتی به یک کسی خوبی کردیم و خوبی کردیم و خوبی کردیم؛ روزی که یکهو خوبی نکنیم ما از نظر او آدم بدی هستیم! شما نمیتوانید بگویید من ده بار به یک کسی خوبی کردم؛ بار یازدهم که نخواستم یا نتوانستم کاری برایش انجام دهم چرا از نظر او …

سلام من همیشه یه آرزو توی دلم دارم که هیچوقتم نگفتمش جایی. میگم کاش میشد با خدا حرف زد. حرف که میزنیم هممون. منظورم اینه که ای کاش میشد تلفنی باهاش حرف زد یا مثلا باهاش چت کرد:) یه موقع فکر نکنید عقلم رو از دست دادم هااا. نه! خب من همیشه باهاش حرف میزنم …